نمایشگاه اینوتکس به عنوان بزرگترین رویداد نوآوری و فناوری کشور، یک سال دیگر هم برگزار شد. این بار رضا غیابی به عنوان دبیر محتوایی این رویداد، در یک مصاحبه کوتاه، به سوالاتی درباره محتوای نمایشگاه پاسخ داد. او در این مصاحبه درباره تکنولوژیهای نوظهور، چالشهای آنها و آیندهشان صحبت کرد. در ادامه میتوانید این مصاحبه چند دقیقهای را ببینید؛ همچنین در اینجا میتوانید چکیدهای از محتوای مصاحبه را به صورت متنی بخوانید.
محتوای نمایشگاه اینوتکس چگونه ساخته میشود؟
نمایشگاه اینوتکس، یک دورهمی مهم برای زیستبوم نوآوری و فناوری کشور است. با توجه به اهمیت این نمایشگاه، هر ساله برای ساخت محتوای ترند آن تحقیقات فراوانی انجام میگیرد. در این تحقیقات، ابتدا فعالان صنعت نوآوری و فناوری شناسایی میشوند. در مرحله بعدی، از فعلان صنعت درباره مهمترین اُمیدها و چالشهای آنها سوال میشود.
در مرحله آخر نیز فعالان صنعت با بخش حاکمیت در نمایشگاه اینوتکس به گفتوگو مینشینند. گفتوگوی این دو بخش میتواند تاثیرات چشمگیری بر کشور داشته باشد؛ زیرا در حال حاضر بیش از ۸۴ درصد مردم ما از اینترنت استفاده میکنند. جای تعجب نیست که تکنولوژیهای نوظهور بر زندگی مردم تاثیرات بزرگی بگذارند.
آیا تکنولوژیهای نوظهور نمایشگاه اینوتکس به اجرا در میآیند؟
از نظر تاریخی و جامعهشناسی، میتوانیم به موفقیت و اجرای تکنولوژیهای نوظهور در ایران امیدوار باشیم. از نظر تاریخی، ایران اولین کشور خاورمیانه بود که از تکنولوژی GSM استفاده کرد.
از دیدگاه جامعهشناسی نیز مردم ایران بارها ثابت کردهاند که به فناوریهای جهان علاقه دارند؛ همچنین در استفاده از آنها پیشرو و خلاق بودهاند. به غیر از مردم، بخش خصوصی هم با استفاده از فناوریهای جدید مثل هوش مصنوعی، اینترنت ماهوارهای و حتی نوآوریهای منابع انسانی (HR) خودش را ثابت کرده است. تمام این موارد نشان میدهند که تکنولوژیهای نوظهور نمایشگاه اینوتکس میتوانند در جامعه اجرا شوند و مورد استفاده قرار بگیرند؛ اما موانعی هم در مسیر آنها وجود دارد.
مهمترین مانع برای اجرای تکنولوژیهای نوظهور، «رگولیشن ناپخته حاکمیت» است. نظارت نادرست باعث میشود مردم از تکنولوژیهای نوظهور دلسرد شوند و مانند فناوریهای خارجی از آنها استقبال نکنند.
بخش خصوصی برای بهبود رگولیشن، چه انتظاراتی از حاکمیت دارد؟
یکی از چالشهای دنیای نوآوری و فناوری، این است که تکنولوژی ابتدا وارد جامعه میشود و مورد استفاده مردم قرار میگیرد، سپس حکومت با تاخیر وارد حوزه رگولیشن میشود. بخش خصوصی برای اصلاح و بهبود این فرآیند، دو انتظار از حاکمیت دارد؛ هوشمندی و سرعت عمل! در ادامه درباره مفهوم هر یک از این انتظارات به طور مجزا توضیح میدهیم.
هوشمندی
طبیعتا حاکمیت در فرآیند رگولیشن، در بعضی زمینهها دچار سردرگمی میشود. بخش خصوصی از حاکمیت انتظار دارد که در چنین زمینههایی، به جمعآوری اطلاعات بپردازد. سپس بر اساس اطلاعات دقیقی که دریافت میکند، هوشمندانه تصمیم بگیرد.
سرعت عمل
تصمیمات افرادی که در حوزه رگولاتوری هستند، به طور مستقیم بر سرنوشت فناوریهای نوظهور و اکوسیستم استارتاپی تاثیر میگذارد. این افراد به عنوان تصمیمگیرنده، باید همگام با سرعت تکنولوژیها رشد کنند و مانند یک بنگاه بخش خصوصی کارها را انجام دهند.
جمعبندی:
مردم ایران از تکنولوژیها و فناوریهای نوظهور، بسیار استقبال میکنند. بخش خصوصی ایران نیز از طریق استفاده از این تکنولوژیها، اشتیاق خودش را به صنعت فناوری نشان میدهد. با توجه به این موارد، چرا صنعت نوآوری و فناوری کشور همچنان با چالش مواجه است و به اندازه کافی پیشرفت نمیکند؟ یکی از دلایل اصلی این موضوع، رگولیشن ناپخته حاکمیت است.
برای بهبود این رگولیشن ناپخته، میتوان سه راهکار مهم ارائه کرد. اول این که حاکمیت با هوشمندی بیشتری عمل کند؛ یعنی قبل از تصمیمگیری، درباره فعالان صنعت نوآوری اطلاعات جمع کند. دوم؛ حاکمیت باید سرعت عمل را افزایش دهد و سرعت رشد آن با تکنولوژیها همگام باشد. سومین راهکار هم این است که دولت باید مانند یک بنگاه بخش خصوصی در حوزه نوآوری و فناوری فعالیت کند.