چند سال پیش در بازدید از «موزه‌ی کومیتاس» ارمنستان، با مفهوم نسل‌کشی بیشتر آشنا شدم و دریافتم که یکی از معانی نسل‌کشی منکوب کردن و تضعیف نخبه‌های یک جامعه است. به همین دلیل پویشی شخصی را آغاز کردم و از خود و دیگران پرسیدم : «نخبه کیست؟»

حتماً شما هم در سال‌های اخیر، عبارت «مدیریت جهادی» بارها به گوش‌تان خورده و کارکرد آن را در مقاطع مختلف تاریخی و بزنگاه‌های اثرگذار سیاسی کشور به چشم دیده‌اید و لمس کرده‌اید. در این نوشتار تلاش کرده‌ام تا با فاصله گرفتن از مفاهیم سیاسی، دینی، فقهی و مذهبی و با رویکردی اقتصادی به مقوله‌ی مدیریت جهادی نگاه کنم و ضمن تحلیل شرایط موجود، فرصت‌ها و تهدیدهای آن را بر اقتصاد جامعه‌ی امروزمان مورد بررسی اجمالی قرار دهم. در نهایت به دنبال پاسخی برای این پرسش کلیدی هستم؛

با خواندن این یادداشت، متوجه داستان ماری آنتوانت، زندگی در طبقه بالای جنگل و روند افزایش تعداد میلیاردهای ایرانی می‌شوید. این سه چطور به هم ربط پیدا می‌کنند؟

غیابی با بیان اینکه دولت می‌تواند با توانمندسازی اکوسیستم استارت‌آپی به‌شکلی هوشمندانه میزان تولید را افزایش دهد، گفت: دولت باید پیش از تولید ناآگاهانه‌ یک محصول، با تشکیل نهادها و کارگروه‌های متخصص، بازارهای داخلی، منطقه‌ای و جهانی را بررسی و شناسایی کند.

“کمیته نوآوران” پست بانک ایران بر اساس مصوبه شماره ۱۲۸۱ مورخ ۱۴۰۰/۰۸/۱۸ بانک تشکیل و با صدور احکام انتصاب رییس و اعضاء کمیته از سوی دکتر بهزاد شیری مدیر عامل بانک آغاز به کار کرد.

این انتخاب شماست: اثر کریستوفر پیرتکا و سباستین مایکل؛ ترجمه رضا غیابی و فریده فتوحی