به اعتقاد من برای تغییر جهان هیچ قدرتی کارسازتر از قدرت ایدهها نیست. «ایده» برای تولید شدن فقط به یک ذهن باانگیزه احتیاج دارد. میتواند با سرعت نور و بیهزینه از یک گوشه جهان به گوشه دیگر برود و اگر جذب ذهن آماده دیگری شود، میتواند بسیار مؤثر باشد. چشماندازها و رفتارها را تغییر دهد و اشاعه پیدا کند.
انگیزه اصلی اکثر کارآفرینان در ارائه ایدهها، استقلال است. کارآفرینان علاقهای به مدیر شدن ندارند، بلکه برعکس، در جوانی قدرت و نفوذ در مجامع و مدیریت اطرافیانشان انگیزههای خوبی برایشان فراهم میکند. آنها میآموزند که مدیریت انسانها جوابگوی خواستههایشان نیست و باید از رهبری توانمندساز کمک گرفت. چالشهای انتزاعی، تنوع شغلی و میراثی که از خود بجا میگذارند انگیزههای آنان در سنین بالاتر را شکل میدهد. جالب آن است که درآمدهای مالی آخرین انگیزه آنان محسوب میشود. کارآفرینان در ابتدا از «خود» شروع میکنند. از خود میپرسند که هستند؟ چه میدانند؟ و چه کسانی را میشناسند؟
پاسخ به این پرسشها، منجر به کشف معنیدار سلائق، مهارتها، تخصصها، شبکههای اجتماعی و حرفهای آنان میشود. سپس با داشتــههای خود هر آنچــه میتوانند انجام دهند، تجسم و اجرایی میکنند. آنها معمولاً نقشههای خود را ترسیم میکنند، تغییر میدهند و دوباره ترسیم مینمایند و این عمل را آنقدر تکرار میکنند تا به نقشههای مناسب برسند.
مدیران به دنبال سود بیشتر و کارآفرینان به دنبال ضرر کمتر هستند. هنگامی که مدیران در حال تحلیل بازار و انتخاب بخشهای پربازده هستند، کارآفرینان به دنبال راههایی میگردند که با صرف کمترین زمان، تلاش و منابع مالی، در دستــرسترین بازار را هدف بگیرنــد. مدیران به تحلیل رقبا میپردازند و کارآفرینان به دنبال ساختن رفقای بیشتر هستند. کارآفرینان هنر خود را در آن میدانند که اتفاقات راه را تبدیل به فرصت کنند.
اگرچه «کارآفرین» فرد است، اما «کارآفرینی» یک فرآیند گروهی است. اکثر کارآفرینان موفقیت خود را حاصل تعامل صحیح شبکهای از کارکنان، شرکا، سرمایهگذاران، مشاوران، خانواده و دوستانشان میدانند و به همین دلیل نقش کارآفرین به عنوان رهبر این شبکه حیاتی است.
مدیر، کارآفرین و رهبر در سازمان، شخصیتهایی جداگانه نیستند بلکه هرکدام «نقش»هایی هستند که بسیاری از ما در ساعات مختلف روز به خــود میپذیـریم. با ایجاد ترکیبی مناسب از این ســه تا، میتوان تغییرات عمیقی را در محیط کسب و کار ایجاد کرد، در راه خدمت به جامعه قدمی برداشت و برای آن مفید بود.