در پی انتشار خبری زیر عنوان «بزرگترین کارتلهای قدرت اقتصادی در دست برخی افراد بخش خصوصی است» در دیماه ۱۴۰۰، که به شکلی مذبوحانه و توهمزا تلاش بر مخدوش نمودن فعالیتهای اینجانب و پیشینیانم نموده، لازم دیدم یادداشتی کوتاه را تقدیم مخاطب آگاه کنم تا رفع توهمات احتمالی صورت گیرد. در ضمن اطمینان دارم افرادی که علاقمندان به کشف حقیقت موضوع و قضاوت عادلانه هستند، با مطالعهی این پاسخ کوتاه دلیل درج چنین مطالب زردی را درک خواهند کرد و به پوچ بودن آنها پی خواهند برد. همانطور که گفت: اَلعاقِلُ یَکفیهِ الاِشارَه.
اول آنکه: در خبر تلاش شده با ایجاد وهم، نقش ایل شاملو و خاندان غیابی «مخفی و سری» جلوه داده شود. حال آنکه بر اهل تحقیق پوشیده نیست که در مورد سابقهی آن ایل خدوم و همچنین خاندان غیابی شاملو در منابع بسیاری از جمله تاریخ ایران (سرجان ملکم)، احسن التواریخ (حسن روملو)، جامع التواریغ (رشیدالدین فضل ا…همدانی)، تاریخ جهان آرا (قاضی احمد غفاری)، ظفرنامه (شرف الدین علی یزدی) و البته تاریخ بیگدلی شاملو (دکتر غلامحسین بیگدلی) مطالب بسیار آمده و حتی در روزگار معاصر هم این ایل و خاندانهایش موضوع تحقیقات دانشگاهی میشوند. پس موضوع نه مخفیست و نه محرمانه بلکه موضوع تاریخیست و میتواند بسته به زاویه دید راوی و خوانندهی آن به قضاوتهای متفاوت بیانجامد. لازم به ذکر است که نسبت با این خاندان برای نگارنده هیچگاه ابزار تفاخر نبوده چرا که اعتقاد داریم امروزه «هویت» در اموری فراتر از این موضوعات تعریف میگردد و نمیتوان با گذشتهگرایی به استقبال آینده رفت.
دوم آنکه: در خبر تلاش شده خدمت مشاورهی مدیریت که حرفهی اینجانب است را نشانی از رانت جلوه دهند. در صورتی که این خدمت توسط برخی از معتبرترین کسبوکارها و نهادهای ایرانی و بینالمللی خریده شده و از جنس دانش و بر اساس متدلوژیهای علمیست. البته طبیعیست که به احتمال زیاد برای افراد و سازمانهایی که از آن برخوردار هستند مزیت رقابتی سالم ایجاد میکند. اما شایان ذکر است که برای اینکه این خدمات نفع عمومی هم داشته باشد همواره حاصل آنچه یاد گرفته شده چه از راه سخنرانی و کتاب و چه شبکههای اجتماعی و … با عموم علاقمندان به اشتراک گداشته شده است.
سوم آنکه: باز هم در خبر تلاش شده در لابلای کلمات، خرده توهمات دیگری از جنس خودساخته نبودن و غیره وارد شود که به عقیدهی نگارنده پاسخ به آنها نه در شأن و نه در حوصلهی این یادداشت است و بررسی افکار و عملکرد نگارنده خود میتواند برای مخاطب آگاه پاسخگر باشد.