ژورنال مدیریتی تدبیر در ۳۲۳ ومین شماره‌ی خود میزبان جستاری از رضا غیابی در مورد بررسی چهار نقش مشاور، رایزن، مربی و راهنما شد. وی در این مقاله نوشت:
در مشاهدات شخصی و تعامل با فعالان کسب‌وکار (به خصوص در ایران) متوجه نوعی «ناامیدی از مشورت گرفتن حرفه‌ای» و «بدبینی به مشاوران» می‌شویم که بعضاً نظرات آنها را در تقابل با عملگرایی می‌دانند و برچسب بی‌فایدگی بر آن می‌زنند. یکی از دلایل این ناامیدی و بدبینی می‌تواند عدم تطابق توقعات کارفرما از مشاورش و آنچه به عنوان خروجی کار به او تحویل داده شده باشد. پرداختن به تفاوت میان این چهار نقش می‌تواند
اول توقعات کارفرما یا مشورت گیرنده را درست‌تر شکل دهد؛
دوم در انتخاب فرد یا سازمان مشورت‌دهنده به او کمک کند؛
سوم در شکل‌دهی نوع رابطه‌ای که می‌خواهد با مشورت‌دهنده‌اش بسازد راه او را روشن‌تر سازد.
